gedichtendag
Vandaag schrijf ik een gedicht
van liefde en hoop
liefde voor het leven
hoop te kunnen overleven
wat moet ik dankbaar zijn
mij dieper dan de ziel
te laten doorlichten
op zoek naar alle vuile wratten
die ze dan bombarderen, met nog
vuiler dan vergif voor ratten
dankbaar zijn, haar te offeren
mij op een steenkoude tafel leggen
waar ze een poort naar het hart inplanten
en scharlakenrode brandewijn in dreggen
dankbaar zijn
dat ze me steeds opnieuw onderdompelen
moet dan terug naar verse adem snakken
en ik maar in mijn binnenste mompelen
daar in de verte dat kleine lichtje
we gaan het pakken
Manu
Emmanuel Schotte Manuscripten 
oef, manu! dit komt rechtstreeks uit je hart
maar hard aan bij mij
als lezer
maar als vrind
je veel levenslust wenst.
lieve groet, riet:)
volgens mij met heel veel gevoel geschreven
pak het, Manu. Pak dat lichtje en hou het vast.
Bedankt voor de reacties, we gaan er voor!
Ik ben er vrij openlijk over, de dokters geven me tot nu toe goede kansen en daar is men tegenwoordig geheel recht voor de raap.
Ik schrijf een dagboek en maak een fotoreportage over mezelf.
Het doel is een handgebonden boek in een twintig exemplaren met fotografie, grafiek en woord. Dergelijk boek heb ik reeds in mijn eerste jaar academie gemaakt, doch slechts in één exemplaar, dan over zee en liefde. Het is goed een doel te hebben, sommigen noemen het een therapie, ik zie het als een drang tot kunstuiting, zichzelf uiten, als het ware ontsterfelijk worden in wat men hier nalaat en dat is juist mijn doel, zoveel mogelijk nalaten dat iets te betekenen heeft. Die ziekte geeft nog meer het besef dat een leven kort is en dat we de tijd nuttig moeten invullen.
Even schrikken maar veel sterkte gewenst, Manu.
Dit keer is de “beweging” niet buiten je, maar in je…
En wat blijkt: ook nu sta je weer met de camera en je woorden klaar.
mvg
Guido
Hoe mooi en indringend je ‘het’ beschreven hebt.
Een goede uitlaatklep. Ik wens je alle sterkte toe.
Beste Manu,
Kom vandaag toevallig op jouw prachtige website via een link op het log van Wim-Del-Arte.
Schoot bij dit gedicht wel even vol, het is erg mooi maar het overrompelde me even want over twee uur heeft mijn vriendin een afspraak bij de kapper waar ze haar pruik aangemeten krijgt na de eerste palliatieve chemo.
Krachtig en mooi gedicht, net zo mooi als je foto`s, je bent erg getalenteerd.
Heel veel succes !
x
Jacco.